Göldrótt áhrif ávaxtakörfunnar

Eftirfarandi texti er tekinn úr sænskri skáldsögu sem kom út árið 2005. Textinn lýsir því hvað þessi ávaxtasiður vegur þungt hjá sænskum starfsmönnum og er alveg í takt við þá upplifun sem við hjá Ávaxtabílnum höfum hér á landi. Á Íslandi voru ávaxtakörfurnar víða líka það fyrsta sem var “hagrætt” Nú er spurning hvort þær komi ekki sterkar til baka til merkis um að við séum að reisa okkur við.

Ávaxtakarfan gerði mikla lukku. Sveitastjórnarskrifstofan átti í viðskiptum við fyrirtæki sem sendi ávaxtakörfu á hverja hæð á hverjum mánudagsmorgni. Körfunni var komið fyrir á borðinu hjá kaffivélinni og starfsfólkið gat fengið sér banana eða epli að vild þegar líða tók á daginn og auka þurfti blóðsykurinn.

Þessi örlætisvottur yfirmanna var metinn sem sjaldgæf – já ef ekki einu — fríðindin sem að flestir töldu sig hafa notið frá því að þeir byrjuðu að vinna á staðnum. Af þessum sökum hafði ávaxtakarfan mikið táknrænt gildi og miðlæg staðsetning henna á kaffiborðinu var tilefni fyrir alls konar vangaveltur. Bananar voru vinsælastir og kláruðust alltaf fyrst. (lengst entust appelsínurnar sem þurfti að flysja og klístruðu puttana.) og þau rifust hálfvegis í gríni og hálfvegis í alvöru, eins og öfundsjúk systkini um hve marga banana hvert þeirra mætti fá.